Kiedy ty śpisz (1953)

Na bohatera etiudy zrealizowanej na ostatnim roku studiów Andrzej Wajda wybiera dziecko o urodzie cherubinka. Pierwsze ujęcia ukazują sielską atmosferę dziecięcego pokoju tuż przed zaśnięciem malucha, gdy jeszcze świeci się światło, a mama przychodzi utulić do snu. Ale to tylko rama narracyjna dla zasadniczej części opowieści. Cóż śni się dziecku w roku śmierci Stalina? Jego marzenia senne wypełniają kolejarze, prząśniczki, strażacy, aptekarze, piekarze. Gdy malec śpi, oni podejmują wytężony trud. To ludzie pracy. Kilka krótkich, inscenizowanych sekwencji stanowi pochwałę ludzkiego wysiłku, apoteozę pracy utrzymaną wyraźnie w duchu ówczesnych produkcyjniaków. Warto jednak pamiętać, że rok 1953 to wciąż jeszcze czas socrealizmu w sztuce, gdy kolejne zakłady pracy podejowały wyzwania, biły rekordy, a artyści ich portretowali i zachęcali do dalszych starań...

Etiuda szkolna reżysera.



Inne tytuły: "While You're Asleep"
Produkcja: 1953
Premiera: brak informacji

Reżyseria:

Andrzej Wajda

w napisach określenie funkcji: Realizacja

Muzyka:

brak informacji

Obsada:

Jan Machulski

klient apteki; nie występuje w napisach

i inni.

Dubbing:


Notatki:
Z perspektywy współczesnego widza zastanawia przynależność genologiczna etiudy. W katalogach archiwów i festiwali, w licznych publikacjach na temat twórczości Andrzeja Wajdy Kiedy ty śpisz funkcjonuje jako film dokumentalny. Dla dzisiejszego odbiorcy dokumentem niewątpliwie nie jest. Jeśli w ogóle można etiudę tę uznać za przejaw kina niefikcjonalnego, to jedynie wówczas, gdy dookreślimy ją epitetem: dokument inscenizowany. O oddaleniu od konwencji dokumentalnej decyduje czytelna, oczywista inscenizacji wszystkich scen oraz struktura oparta częściowo na próbie ilustracji wiersza Tadeusza Kubiaka Gdy zapadnie noc. Film ten wpisuje się w grupę licznych propagandowych przekazów tamtych lat, w których inscenizacja poparta słowem była podstawą perswazji. Wówczas jednak wiele filmów zrealizowanych w tej poetyce uznawano za dokumenty. Jeszcze w "czarnej serii" znajdziemy sporo filmów (jak choćby Uwaga chuligani, reż. Jerzy Hoffmann, Edward Skórzewski, 1955), których przynależność do kina faktów budzi dziś uzasadnione wątpliwości, co dobitnie obrazuje, że konwencje rodzajowe i gatunkowe nie są dane raz na zawsze, że są historycznie zmienne. [filmpolski.pl]


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


01.160202

---

(POL) polski,

---