Spotykają się w czasie wieczornych występów artystycznych, później razem tańczą, ale rozdzielają się nawet nie poznawszy swoich imion. Kilka miesięcy później, po tym jak Hanka przenosi się do miasta i uczy zawodu murarskiego, odnajdują się ponownie przez przypadek.
Jednakże zanim dojdzie do ślubu, muszą jeszcze nauczyć się razem żyć...
B↴
Produkcja: 1953
Premiera: 25 styczeń 1954
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
Hanka Ruczajówna
Janek Szarliński
majster Leon Ciepielewski
hydraulik Władysław Dobrzyniec
murarka Basia
Katarzyna, żona majstra Ciepielewskiego
kobieta w Złocieniu
dyrektor naczelna przedsiębiorstwa
majster Aniela Rębaczowa
murarka Zosia Bonecka
murarka Natalka
dozorca budowy
przedstawiciel stołecznej Rady Narodowej
przewodnik po Warszawie
murarz, kolega Janka
Warszawiak
murarz Stefan Wachowiak
murarz Wacław Osica
inżynier
murarz, kolega Janka
Bronek, członek zespołu pieśni i tańca ze Złocieńca
hydraulik Olek
Henryk Tokarski, sekretarz POP
Warszawiak
minister
dyrektor zjednoczenia
-
członek zespołu pieśni i tańca ze Złocieńca; nie występuje w czołówce
członek zespołu pieśni i tańca ze Złocieńca; nie występuje w napisach
harmonista; nie występuje w czołówce
murarka; nie występuje w napisach
referent; nie występuje w czołówce
Warszawiak; nie występuje w czołówce
i inni
Notatki:
Jest to pierwszy pełnometrażowy powojenny kolorowy film w Polsce, nakręcony przy użyciu "sowieckich" negatywów i procesu SovKolor (СовКольор). "Sowiecki" w cudzysłowie, gdyż w rzeczywistości był to proces obróbki i taśmy Agfa zabrane Niemcom podczas i po II Wojnie Światowej przez specjalne oddziały Armii Czerwonej przeznaczone tylko i wyłącznie do kradzieży dóbr z podbitych przez sowietów terytoriów (w tym z Polski).
Wybór Mariensztatu, XVIII-wiecznej dzielnicy Warszawy w pobliżu Starego Miasta, jako miejsca akcji łączy kilka aspektów filmu, między innymi romans i wysiłek rekonstrukcyjny, i bardziej politycznie, odzyskanie dawnej dzielnicy burżuazyjnej przez lud pracujący.
W filmie śpiewa i występuje zespół Mazowsze, a główną piosenkę wykonuje nastoletnia Irena Santor, wówczas w obsadzie, podkładając głos Lidce Korsakównie, także dawnej wychowance szkoły w Karolinie. Piosenki (oprócz "To idzie młodość") były później przez nich śpiewane z tekstem oczyszczonym z socrealizmu.
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
210415
(POL) polski,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz