Dom na pustkowiu (1949)

Trwa wojna.
Pod Warszawą mieszkają młoda dziewczyna Basia i jej ciotka Kazia.

Pewnego razu w ich domu pojawia się Hubert, inżynier i konspirator, związany z lewicowym ruchem oporu. Kobiety przyjmują go z niechęcią i obawą. Pomiędzy nim a Basią budzi się miłość.
Dziewczyna i jej ciotka dołączają do pracy konspiracyjnej.
Kiedy w Warszawie wybucha powstanie, Hubert przenosi się wraz z małą fabryczką amunicji na Starówkę . . .
Po wojnie Warszawa się odbudowuje, a synek Basi i Huberta chodzi do przedszkola . . .

Na podstawie opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza pod tym samym tytułem.





Produkcja: 1949
Premiera: 27 marzec 1950

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
Basia
ciotka Kazia
Stefan "Hubert" Klonowicz
Hanka, koleżanka Basi
nauczycielka
Jurek, narzeczony Hanki
Wicek
towarzysz Jan
-
mężczyzna podwożący Klonowicza
-
-
lekarz, wuj Huberta
bileter na stacji
kolejarz
węglarz
ekspedient
towarzysz; nie występuje w czołówce
nie występuje w czołówce; informacja za "Almanachem Sceny Polskiej 1984/85"
i inni.


Notatki:
Po raz pierwszy film zaprezentowano na festiwalu w Wenecji jeszcze w sierpniu 1949, następnie (po zmianach) na zjeździe filmowców polskich w Wiśle. Jednak i ta wersja wzbudzała zastrzeżenia komunistycznych propagandzistów i została skierowana do kolejnej przeróbki. Ostateczna, trzecia wersja, która zachowała się do dzisiaj, miała polską premierę w 1950 roku.
Według stwierdzenia pani Śląskiej, wypowiedzianego  podczas rozmowy w którymś z programów Polskiego Radia w latach 1980-tych, ostateczna wersja tego filmu różniła się od pierwotnie nakręconej "niczym jabłko od pomidora:  poza kolorem i kształtem nie mają ze sobą nic wspólnego"...


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


02.161019

(POL) polski,


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz