Ulica Graniczna (1948)

Warszawa, lato 1939 roku.
W jednej z kamienic przy ulicy Granicznej mieszkają z rodzicami: Jadzia, Władek, Bronek, Fredek oraz mały Dawidek. Nadchodzi wojna, zaczyna się okupacja niemiecka.
Ojcowie Bronka Cieplikowskiego i Dawidka Libermanna wyruszają na front.
Tymczasem Kuśmirak, ojciec Fredka, podpisuje volkslistę...

Gdy Natan Libermann wraca z niewoli, przepowiada rychłe utworzenie getta.
Doktor Białek przeszukuje mieszkanie, aby oczyścić je z pamiątek mogących zdradzić żydowskie pochodzenie.
Niestety, Kuśmirakowie zdobywają jeden z dowodów...
[Beta]



A↗
B↴



Inne tytuły: "Border Street", "That Others May Live", "A Verdade não Tem Fronteiras", "La vérité n'a pas de frontière", "Die Grenzstraße", "Oprøret i ghettoen", "Rajakatu Varsovassa", "Fiamme su Varsavia", "Gränsgatan",
Produkcja: 1948
Premiera: 23 czerwiec 1949 (Polska)
                  także: 1948 (Włochy) oraz 1950 (Polska) - zobacz Notatki poniżej

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
panna Klara, nauczycielka Jadzi
doktor Józef Białek
krawiec Liberman
dorożkarz Cieplikowski, ojciec Bronka
Kazimierz Wojtan
2 role: Bronek Cieplikowski, fryzjer strzygący Kuśmiraka; w drugiej roli niewymieniony w napisach
Kuśmirak
Robert Vrchota
gestapowiec Hans, narzeczony Wandy
Natan, zięć Libermana
Fredek, syn Kuśmiraka
Dawidek, wnuk Libermana
Władek, syn Wojtana
Jadzia Białkówna
Wanda, córka Kuśmiraka
żona Wojtana
-
Estera, starsza córka Libermana, matka Dawidka
Regina, młodsza córka Libermana, żona Natana
Gustav Nezval
-
Antonin Holzinger
-
Karel Hradilak
-
Jaroslav Orlicky
-
dozorca Walenty
feldfebel
-
żandarm przeprowadzający rewizję; nie występuje w czołówce
Helena, ciotka Jadzi; nie występuje w czołówce
nie występuje w czołówce; informacja za "Almanachem Sceny Polskiej 1984/85"
nie występuje w czołówce
strażak; nie występuje w czołówce
barmanka Piszczykowa z baru "Pod Jeleniem"; nie występuje w czołówce
i inni


Notatki:
Film miał kilka wersji. Pierwotna, w rzeczywistości jeszcze nieukończona, została zaprezentowana na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji jeszcze w 1948 roku (film otrzymał tam Złoty Medal). Druga, a w rzeczywistości pierwsza ukończona wersja (która nieznacznie różniła się od wersji pokazanej w Wenecji - głównie montażem), miała premierę w polskich kinach latem 1949 roku. Jednak pod wpływem gwałtownie narastającej w tamtym czasie cenzury komunistycznej, reżyser został wkrótce zmuszony do usunięcia kilku scen oraz dokonania zmian w innych. W ten sposób pod koniec 1949 r. powstała trzecia wersja filmu, która była pokazywana w kinach polskich przez cały 1950 r. (a w kinach objazdowych nawet o wiele dłużej). Prawdopodobnie ta ostatnia wersja jest jedyną zachowaną do dzisiaj, co można poznać po niektórych brzydkich cięciach i - wydawałoby się - niechlujnym wręcz montażu niektórych scen, a przecież Aleksander Ford znany był z dopracowywania wszystkich szczegółów w swych filmach. Stąd więc oczywisty wniosek, że najpewniej są to pozostałości po ingerencji cenzury...


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


03.180121

(POL) polski,


1 komentarz: